BÜYÜK İNSAN, KÜÇÜK İNSAN...

لَيْسَ  هُنَاكَ  إِنْسَانٌ  صَغِيرٌ  وَ  إِنْسَانٌ  كَبِيرٌ. اَلنَّاسُ  بِأَفْكَارِهِمْ   وَ  قِيَمِهِمْ  وَ  أَعْمَالِهِمْ  يَكْبُرُونَ  وَ  يَصْغُرُونَ

Leyse hunâke insân sagîr ve insân kebîr. En-nâsu bi efkârihim ve kiyemihim ve ağmâlihim yekburûne ve yasgurûne.

Küçük insan, büyük insan yoktur. İnsanlar fikirleriyle, değerleriyle, (yaptıkları) işleriyle büyürler ve küçülürler...

Değil, yok	Leyse	لَيْسَ
(Orada) var	Hunâke	هُنَاكَ
İnsân	İnsân	إِنْسَانٌ
Küçük	Sagîr	صَغِيرٌ
Büyük	Kebîr	كَبِيرٌ
İnsanlar	En-nâs	اَلنَّاسُ
İle	Bi	بِ
Kıymet, değer	Kiymet	قِيْمَة
Kıymetler, değerler	Kiyem	قِيَم
Değerleriyle	Bi kiyemihim	بِقِيَمِهِمْ
Fikir, düşünce	Fikr	فِكْر
Fikirler, düşünceler	Efkâr	أَفْكَار
Fikirleriyle, düşünceleriyle	Bi efkârihim	بِأَفْكَارِهِمْ
İş	Amel	عَمَل
İşler	Ağmâl	أَعْمَال
İşleriyle	Bi ağmâlihim	بِأَعْمَالِهِمْ
Büyürler	Yekburûne	يَكْبُرُونَ
Küçülürler	Yasgurûne	يَصْغُرُونَ