THE ONE MAN VİLLAGE

Size bugün seyrettiğim bir filmi tanıtmak istiyorum.

Türkçe’ye “Tek kişilik köy” olarak çevirebileceğimiz filmin orijinal adı: Semaan köyde (سَمْعَانُ بِالضَّيْعَة)

Simon El Habre (سيمون الهبر) tarafından Lübnan’da çekilen film, 2008 yapımı, tanıtımda 86 dakika denmesine rağmen 1 saat 20 dk sürüyor. Konuşmalar Lübnan lehçesiyle yapılıyor, İngilizce altyazısı var. 

Film bir belgesel niteliğinde. Karlı bir dağlık köy manzarasıyla film başlar. Semaan ile röportaj yapan kişi, onun yeğenidir. Röportajdan Semaan’ın köye 5 yıl önce geldiğini öğreniyoruz.

Semaan’ın yaşadığı köy Lübnan dağlarında bulunuyor. Köyün adı Ain al-Halazoun (عين الحلزون) Semaan köydeki çiftliğinde sakin bir hayat sürüyor. Şafak vakti ineklerine ve diğer hayvanlara bakıyor ve satacağı ürünleri hazırlıyor.  Neredeyse hurda denebilecek haldeki eski arabasıyla hayvanlara yem almaya gider.

İnekleri 6-7 tanedir. İneklerine isimler takar. Hanounah, Henno, Rabiiaa, Ghanaja gibi. Atları, köpekleri ve tavukları da vardır. Atına Beauty, Batbouta, Batbout diye hitap eder. Onlarla konuşur. İneklerinin sütünü sağıp satarak geçinir. Süt sağma makinesi bozulmuştur tamire yollar yenisini alacak gücü yoktur çünkü 750 dolardır. O tamirden gelene dek elle sağar ineklerini.  Diğer kişilerle beraber Jujube dedikleri hünnap meyvelerini toplayıp paketler, satarlar.

   foto:

Semaan evli değildir. Savaş yüzünden evlenememiştir. Bir kızla birbirlerini sevmişlerdir. İsrail Lübnan’ı işgal edince Semaan Suudi Arabistan’a gider. Savaş çıkar. Savaş zamanı kızla irtibatı kesilir. 10-15 yıl sonra kızı görür. Kız evlenmiş çocukları olmuştur. Semaan bir daha da evlenmez.

Köy, 1975 - 1990 arası Lübnan iç savaşı sırasında tamamen boşaltılmıştır. Köyün eski sakinlerinin çoğu Habr ailesindendir, yani akrabadırlar.

Arazileriyle ilgilenmek için düzenli olarak köye gelip sonra geri dönerler ama evleri yıkılmış haldedir. Eskiden köyde 45 ev varmış. Halkın çoğu şimdi Mansuriye’ye yerleşmiş. Eskiden köyde Saint John’s Church adlı bir kilise vardır. O da yıkılmıştır. Köy sakininin yıkıntıya girerken saygı ifadesi olarak istavroz çıkardığı görülür.

Köyün eski sakinleriyle yapılan röportajdan 1982 halkın köyü terk ettiğini öğreniriz. Köy halkı Hristiyandır. Onlar köyü terk edince evleri yıkılmıştır. Kim yıktı sorusuna “İsrail füzeleri mi yıktı yoksa sosyalistler (Dürziler) mi yıktı bilmiyoruz” diye cevap verirler. Köyün perişan hali için duydukları üzüntü gözlerinden okunur. Filmi seyrederken savaşın insan hayatını nasıl altüst ettiğini bir kere daha hatırlarız. Eskiden köy halkının birbirini sevdiğini anlatırlar. Günümüzde aynı sevgi saygının kalmadığını söylerler.

Bir sonraki sahnede Semaan tavuk yumurtaları haşlar, suya ot atarak onları boyar. Paskalya zamanıdır. Semaan’ı ziyarete Najeem, Wiam, Yvan, Samira gelir. Hep beraber sofraya otururlar. Tabouleh (kısır) ve mangalda şiş yapar yerler. Yumurta tokuştururlar.

Son sahnede yol kenarında paslı bir tabela görünür:

الصندوق المركزي لِلْمُهَجَّرِين    

  “merkezi göçmen fonu”, göçmenlerin köye dönmesi için yardım ediyor

Film, fonda

 (Hasadetna’l-alem hasedetna alâ day’atina:

 حسدتنا العالم حسدتنا على ضيعتنا

Dünya bizim köyümüzü kıskandı) şarkısı (mavalı) ile sona erer. 

Aşağıda linkini verdiğim videoda şarkının ilk 3 dakikası uzun hava şeklinde. Filmde, 3 dakikadan sonraki hareketli bölümü duyuyoruz

Şarkı: https://www.youtube.com/watch?v=aIlMAGgDWi8

Filmi, 8 Nisan 2020’ye kadar https://www.aflamuna.online/world sitesinden seyredebilirsiniz. Sonra kaldırılacak.